Niet-invasieve CGMs: Zijn we er bijna?

Om de paar weken verschijnt er weer een nieuwskop die de komst aankondigt van de eerste écht niet-invasieve continue glucosemonitor (CGM) — het toestel dat eindelijk een einde zou maken aan vingerprikken en sensoren.

De droom is verleidelijk: een pijnloze, wegwerpvrije glucosetracker verwerkt in een smartwatch of pleister.

Maar is het echt zover?

De belofte en de realiteit

Het idee om glucose te meten zonder de huid te doorboren fascineert onderzoekers al meer dan 40 jaar.

In theorie lijkt het simpel: licht gebruiken, zweet analyseren of kleine elektrische of thermische signalen meten die iets zeggen over glucose.

In de praktijk blijkt het extreem moeilijk.

 De glucoseconcentratie in het interstitiële vocht is laag.

Huid, vet en water verstoren optische signalen.

Beweging, temperatuur en hydratatie veroorzaken ruis.

Het gevolg is een lange reeks bedrijven die "nooit meer vingerprikken" beloofden, maar uiteindelijk stilletjes verdwenen.

Volgens The Pursuit of Noninvasive Glucose (9e editie, 2023) hebben sinds de jaren '80 meer dan 200 verschillende groepen dit geprobeerd.

Slechts een handvol is nog actief.

De nieuwe golf (2025)

Toch is de interesse groter dan ooit.

Ongeveer 37 bedrijven ontwikkelen of promoten momenteel 'niet-invasieve' of 'minimaal invasieve' CGM-achtige toestellen.

Dit zijn degenen die nog in het spel zijn:

Op micronaaldjes gebaseerde CGM's (technisch gezien minimaal invasieve CGM's)

• Biolinq (VS) – Shine pleister; FDA-goedgekeurd als glucosebereiksensor voor de onderarm (voor volwassenen >22 jaar met diabetes type 2 die geen insuline gebruiken).
• Sava (VK) - SAVA CGM; micronaaldpleister voor de bovenarm.
• Sensible (Nederland) – idi; micronaaldpleister voor de bovenarm.
• One  Heath Biosensing (VS) – One Health Biosensor; micronaaldpleister voor de bovenarm.

Vloeistofextractie & omgekeerde iontoforese

• Nemaura Medical (VK) – SugarBEAT / ProBEAT; CE-gemarkeerde patch die interstitieel vocht optrekt via een zachte stroom (= omgekeerde iontoforese).
• GlucoModicum (Finland) – Talisman; patch met magnetohydrodynamische extractie van interstitieel vocht.
  

Zweetgebaseerde sensoren 

• Perspirion (VS) – hydrogelplatform voor de vingertoppen dat glucose en elektrolyten in zweet meet.
• Onalabs (Spanje) – ONADM; patch op de rug die glucose en elektrolyten in zweet meet.

Raman-spectroscopie 

• Apollon (Korea) – MOGLU; polsbandje.
• Liom Health (Zwitserland) – polsapparaat.
• ESER (China) –  GlucoGenius; vingersensor.
• RSP Systems (Denemarken) – GlucoBeam; vingersensor.

Radiofrequentie / Impedantie

• Afon Technology (VK)  – Glucowear; polsband.
• HAGAR NIG (Israël) – GWave; polsband.
• GlucoRx (VK) -  BioXensor; bovenarmsensor.
• Know Labs (VS) – KnowU; draagbare sensor voor de pols of onderarm.
• META Materials (Canada)  – GlucoWISE; knijptoestel tussen duim en wijsvinger.

Fotoakoestische en "mid-infrared"spectroscopie

• Eclypia (Frankrijk) –  NeoGly; polsband met mid-IR fotoakoestische meting.
• DiaMonTech (Duitsland) – D-Pocket (vingerclip) & D-Sensor (polsband) met mid-IR fotoakoestische spectroscopie.

"Near-infrared"spectroscopie

• Woori IO (Korea) – E-GluCheck; vingersensor.
• iGluco Tech (Spanje) – Glucube; vingertop sensor.
• CNOGA (Israël)  – CoG; vingerclip-systeem (CE-label) + capsule.
• Light Touch Technology (Japan) – mid-IR vingertop sensor.
• Biopop (VS) – Elixir; handscanner.
• GlucoActive (Polen)  – GlucoStation; apparaat voor de onderarm.

Opkomende / hybride concepten

•  NIQS Tech (VK) – kwantumglasbiosensor.
• Synex (Canada) – MRI-gebaseerde vingertopspectroscopie.
• Ambrosia (VS) – Rizz; optische + thermische + bewegingsdetectie.
• LifePlus (VS) – LifeLeaf; PPG-polsband met machine learning.
• VitaSensor (VS) - PPG & op halfgeleiders gebaseerde polsband en vingertop sensor
• MYMONX (VK)  – MXW1/MXW2; PPG-gebaseerd smartwatchconcept.

• BlueSemi (India) - Eyva; AI-gestuurde vingertop sensor.
• PreEvt (VS)  – Isaac; ademaceton-sensor om hyperglycemie te detecteren via een clip.
• BOYDSense (Frankrijk) – detectie van vluchtige organische stoffen (VOS) in de adem.
• SynchNeuro (VS) – Op EEG gebaseerde sensor achter het oor.
• Occuity (VK)  – Indigo; oogscan ter grootte van een pen.
• Diawiser (Litouwen) - AI-gestuurde stemanalyse.

(Alleen commerciële projecten met publieke updates in de laatste twee jaar zijn opgenomen.)

Waarom het nog steeds moeilijk blijft

De belangrijkste obstakels zijn na veertig jaar dezelfde:

• Signaal-ruisverhouding: glucose geeft een zwak optisch signaal dat overstemd wordt door water en weefsel.

• Specificiteit: schommelingen in hydratatie of temperatuur lijken op glucoseschommelingen.

• Kalibratie: elke huid is anders, universele algoritmen werken zelden.

• Regelgeving: FDA-eisen (±15 mg/dL of 0.8 mmol/L) zijn streng; weinig toestellen halen dit in klinische testen.

    

Een subtiele verschuiving in regelgeving

De goedkeuring van Biolinq markeert een kantelpunt.

Het toestel is geen volwaardige CGM, maar een glucosebereiksensor:

het toont enkel of waarden binnen of buiten bereik liggen, zonder cijfers of pijlen.

Dit suggereert een nieuwe tussencategorie tussen wellness-trackers en medische CGM’s.

Het klinisch nut blijft echter beperkt: zonder trend- of feedbackdata verdwijnt een belangrijk voordeel van CGM.

Toch kan dit waardevol zijn voor type 2-patiënten zonder insuline, waar bewustwording belangrijker is dan doseringsadvies.

De stille strijd van de techreuzen

Dat zelfs Apple, Samsung en Google nog geen niet-invasieve glucosemeter op de markt kregen, zegt genoeg.

• Apple werkt al meer dan tien jaar aan optische glucosemeting binnen zijn "Exploratory Design Group".
• Samsung kondigde in 2024 aan om "binnen vijf jaar" zo'n sensor op te willen lanceren.
• Google Verily stopte in 2018 met zijn glucose-contactlens wegens "onvoldoende correlatie tussen glucose in tranen en bloed."
  

Zelfs met enorme middelen is geen enkel project klinisch gevalideerd.

Toenemende waarschuwingen

In februari 2024 gaf de FDA een duidelijke boodschap: geen enkele smartwatch of smart-ring die bloedglucose niet-invasief meet, is goedgekeurd.

Foutieve metingen kunnen leiden tot gevaarlijke insulinedoseringen en binnen uren tot coma of overlijden.

Ook het FAGG in België waarschuwde recent dat zulke toestellen onbetrouwbaar en potentieel gevaarlijk zijn voor mensen met diabetes.

Samen hebben deze waarschuwingen de consumentendroom voorlopig stilgelegd.

Ze maken duidelijk dat niet het design, maar de nauwkeurigheid bepalend blijft.

Het oordeel van de auteur

John L. Smith's besluit in The Pursuit of Noninvasive Glucose:

"Vrijwel alle eerdere pogingen zijn commercieel mislukt, en er bestaat nog geen volledig gevalideerde, klinisch goedgekeurde niet-invasieve continue glucosemonitor."

De meeste bedrijven bevinden zich nog steeds in de prototype- of wellnessfase.

Toch verandert er iets:

1. Technologisch: AI-gestuurde signaalcorrectie en mini-fotonica maken vooruitgang.

2. Regulatoir: de nieuwe “glucosebereik”-categorie van de FDA kan de drempel verlagen.

Zijn we er al?

Nog niet, maar dichter dan ooit.

De samensmelting van machine learning, optische fysica en draagbaar ontwerp brengt het doel binnen bereik.

De volgende doorbraak zal er waarschijnlijk anders uitzien: eenvoudiger, subtieler, gericht op bewustwording in plaats van dosering.

Tot dan blijft niet-invasieve glucosemonitoring wat het altijd is geweest:

de heilige graal van diabetestechnologie

— bijna hier, maar nog net niet.

📘 Lees meer

Voor wie geïnteresseerd is in de volledige geschiedenis van deze fascinerende en vaak frustrerende bezigheid,

De volledige 9e editie van John L. Smith's  The Pursuit of Noninvasive Glucose: "Hunting the Deceitful Turkey"  is gratis te downloaden:

👉 Download The Pursuit of Noninvasive Glucose (9e editie, 2023)

Het werk staat niet langer op de website van de auteur, maar met zijn toestemming bewaart en deelt Diabetotech deze unieke kroniek

— een eerlijke getuigenis van veertig jaar innovatie, mislukkingen en hoop in de zoektocht naar naaldloze glucosemonitoring.

Veel groetjes,